ظهور داروهای کاهش وزن GLP-1 مانند Wegovy و Zepbound بحث هایی را در مورد اینکه آیا هزینه داروها باید توسط Medicare، Medicaid و بیمه های خصوصی پوشش داده شود، برانگیخته است.

اواخر ماه گذشته، دولت بایدن پیشنهاد داد که داروها تحت پوشش Medicare و Medicaid قرار گیرند، اقدامی که باید توسط دولت آینده ترامپ تأیید شود.

اکنون، داده ها نشان می دهد که کاهش وزن چشمگیر می تواند آمریکایی ها را در هزینه های مراقبت های بهداشتی صرفه جویی کند.

این مطالعه نشان داد که کاهش 25 درصدی وزن در بین افراد چاق می تواند به طور متوسط ​​سالانه تا 5442 دلار برای هر فرد صرفه جویی کند.

نویسندگان مطالعه خاطرنشان کردند که این سطحی از کاهش وزن است که اغلب توسط کاربران GLP-1 حاصل می شود.

در کارآزمایی‌ها، تیمی به سرپرستی کنت تورپ، استاد سیاست‌های بهداشتی در Emory خاطرنشان کرد: «بیش از یک سوم بزرگسالان شرکت‌کننده با اضافه وزن یا چاقی که از محصول [GLP-1] استفاده می‌کردند، 20 درصد یا بیشتر از وزن بدن خود را از دست دادند. دانشگاه در آتلانتا

آنها نوشتند: “بهبود دسترسی به داروهای کاهش وزن جدید، همراه با تغییر رفتار مبتنی بر شواهد موجود و مداخلات کاهش وزن، باید به کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی مرتبط با چاقی در ایالات متحده کمک کند.”

این یافته ها در 5 دسامبر در مجله JAMA Network Open منتشر شد.

همانطور که تیم ثورپ اشاره کرد، تا سال 2020 تخمین زده می شود که 42 درصد از آمریکایی ها چاق و 31 درصد دیگر اضافه وزن داشتند – به این معنی که تقریباً سه چهارم کل بزرگسالان وزن بدن سالمی ندارند.

همچنین تخمین زده می شود که مراقبت های بهداشتی مرتبط با چاقی در سال 2024 385 میلیارد دلار برای آمریکایی ها هزینه خواهد داشت.

اگر افراد وزن کم کنند چقدر می توان پس انداز کرد؟

برای کشف این موضوع، تیم Emory میانگین هزینه‌های سالانه مراقبت‌های بهداشتی را برای تقریباً 3800 دریافت‌کننده مدیکر و همچنین بیش از 13400 بزرگسال با میانگین سنی حدود 46 سال که تحت پوشش بیمه‌های حمایتی کارفرما قرار داشتند، بررسی کردند.

BMI همه افراد در مطالعه نیز ثبت شد. همه شرکت کنندگان BMI 25 یا بالاتر داشتند (آستانه چاقی BMI 30 است).

محققان محاسبه کردند که حتی کاهش 5 درصدی وزن بدن می تواند 670 دلار در سال در هزینه های مراقبت های بهداشتی برای افرادی که تحت پوشش برنامه های حمایت شده از سوی کارفرما هستند، صرفه جویی کند. اگر افراد 25 درصد وزن اولیه خود را از دست بدهند، پس انداز سالانه به 2849 دلار افزایش می یابد.

برای افرادی که در مدیکر ثبت نام کرده بودند و حداقل یک بیماری مزمن داشتند (به عنوان مثال، دیابت نوع 2، بیماری قلبی یا آرتریت)، پس انداز سالانه برای کاهش وزن 5% و 25% به ترتیب 1262 دلار و 5442 دلار بود.

تورپ و همکارانش نتیجه گرفتند: «پس‌انداز سالانه پیش‌بینی‌شده ناشی از کاهش وزن در میان بزرگسالان آمریکایی مبتلا به چاقی، هم برای بیمه مدیکر و هم برای بیمه کارفرمایی قابل‌توجه بود».

آنها می افزایند که یافته های آنها “ممکن است برای کارفرمایان، برنامه های بهداشتی و مدیکر مورد توجه ویژه قرار گیرد.”

منبع:usnews