یک مطالعه جدید هشدار می دهد که بسیاری از زنان مبتلا به صرع که در سنین باروری هستند ممکن است متوجه نشوند که داروهای ضد تشنج آنها می تواند خطر نقایص مادرزادی را افزایش دهد یا اثربخشی کنترل بارداری آنها را کاهش دهد.

به همین ترتیب، محققان روز جمعه در ارائه‌ای در نشست سالانه انجمن صرع آمریکا در لس آنجلس گزارش دادند که برخی از روش‌های کنترل بارداری می‌توانند باعث کاهش اثربخشی داروهای ضد تشنج شوند.

دکتر سارا بتشتات، محقق ارشد، دانشیار زنان و زایمان در دانشگاه روچستر، گفت: «بسیاری از متخصصان مغز و اعصاب در آموزش خود درباره کنترل بارداری یاد نمی‌گیرند، حتی اگر می‌دانند که داروهای ضد تشنج ممکن است خطراتی در بارداری داشته باشند. مرکز پزشکی.

Betstadt در بیانیه خبری جامعه افزود: “ما امیدواریم این مطالعه آگاهی بیماران را افزایش دهد و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از مراقبت های عصبی و بهداشت باروری را تشویق کند تا با هم کار کنند تا بهترین مراقبت را برای این بیماران تضمین کنند.”

برای این مطالعه، محققان 107 زن 18 تا 49 ساله را که از داروهای ضد تشنج در مورد برنامه های باروری خود استفاده می کردند، مورد بررسی قرار دادند.

به گفته محققان، شش نفر گفتند باردار هستند یا قصد باردار شدن دارند و 69 نفر دیگر گفتند که از نوعی روش ضدبارداری استفاده می‌کنند که می‌تواند با داروهای ضد تشنج آنها تداخل داشته باشد.

این نظرسنجی زنان را در مورد دانش آنها در مورد داروهای ضد بارداری و ضد تشنج مورد بررسی قرار داد و دریافت که:

دو سوم (67٪) از همه زنان حداقل به یک سوال در مورد راه هایی که کنترل بارداری می تواند با داروهای ضد تشنج تداخل داشته باشد و بالعکس پاسخ اشتباه دادند.

56 درصد از کسانی که می خواهند باردار شوند حداقل به یک سوال در مورد خطر نقص مادرزادی ناشی از داروهای ضد تشنج پاسخ اشتباه داده اند.

36 درصد از کسانی که به طور فعال از کنترل بارداری استفاده می‌کردند، نسبت به نحوه تعامل آن با داروهای ضد تشنج ناآگاهی نشان دادند.

73 درصد احساس کردند که نیازی به آموزش بیشتر در مورد این خطرات ندارند

تنها 29 درصد از کسانی که نسبت به تعامل ناآگاهی نشان دادند، گفتند که خواهان آموزش بیشتر هستند

Betstadt خاطرنشان کرد: شرکت کنندگان در نظرسنجی ممکن است نمی دانستند که پاسخ های آنها اشتباه است و بنابراین احساس نمی کردند که به اطلاعات بیشتری نیاز دارند.

محققان دریافتند تنها حدود یک سوم از زنان مراقبت های پزشکی را دریافت می کردند که مطابق با برنامه های باروری آنها بود.

داروهای ضد تشنج که خطر نقایص مادرزادی را افزایش می دهند عبارتند از والپروئیک اسید، توپیرامات، کاربامازپین، فنوباربیتال و فنی توئین.

علاوه بر این، داروهای ضد تشنج که می‌توانند داروهای ضد بارداری هورمونی مانند قرص‌ها، چسب‌ها و حلقه‌ها را کمتر مؤثر کنند، شامل کاربامازپین، فنی‌توئین، فنوباربیتال و دوزهای بالاتر توپیرامات و اکسکاربازپین هستند.

محققان خاطرنشان کردند، با وجود آن، هیچ داروی ضد تشنج برای مادر باردار یا جنین او به اندازه تشنج های کنترل نشده خطرناک نیست.

به گفته محققان، زنانی که می خواهند باردار شوند باید با پزشک خود در مورد داروهایی صحبت کنند که خطرات کمتری دارند اما همچنان می توانند تشنج خود را کنترل کنند.

بتستاد گفت: «ارائه دهندگان مراقبت های عصبی و باروری باید برای ارائه ایمن ترین و مؤثرترین مراقبت ها برای بیماران در سن باروری خود که از داروهای ضد تشنج استفاده می کنند، همکاری کنند.

بتستاد افزود: «این همکاری می‌تواند به بیماران کمک کند تا در انتخاب‌های تولید مثلی خود حرکت کنند و در عین حال تداخلات دارویی و دارویی را که ممکن است اثربخشی داروهای تشنج و/یا روش‌های کنترل بارداری را کاهش دهد، به حداقل برساند.»

یافته های ارائه شده در جلسات پزشکی باید مقدماتی در نظر گرفته شود تا زمانی که در یک مجله معتبر منتشر شود.

منبع:usnews